ภาษาไทย ภาษาแม่

เกิดมาเป็นคนไทย อาศัยอยู่ในผืนแผ่นดินไทย ต้องรู้และเข้าใจภาษาไทยนะครับ
เราจะต้องไม่อายฝรั่งหรือคนชาติอื่นที่เข้ามาอาศัยอยู่ในประเทศไทยของเรา แล้วเขาพูดภาษาไทยเก่งกว่าเรา
ยอมไม่ได้เด็ดขาดนะครับ
เพราะมันไม่ใช่การพูดภาษาที่ 2-3-4 ถ้าเราจะไม่เก่ง เรื่องนั้นไม่เป็นไร เพราะเรามีคำพูดกันอยู่แล้วว่า
“ไม่ใช่ภาษาพ่อ ภาษาแม่..” ก็เมื่อมีข้ออ้างกันซะยังงั้น แล้วภาษาพ่อภาษาแม่ของเราเป็นอย่างไรกันบ้างละครับ?

สมัยก่อนโกเรียนหนังสือมาด้วยระบบท่องจำซะส่วนหนึ่ง จะแบบนกแก้วนกขุนทองอย่างที่ใครเค้าค่อนขอดนินทาว่าร้ายก็ตามทีเถิด
แต่โกว่ามันก็ดีอยู่หรอกนะ เพราะทำให้โกได้รู้จักกับ
“บัดนั้น พญาภิเภกยักษี เห็นพระองค์ทรงโศกโศกี อสุรีกราบลงกับบาทา..”
ท่องกันเข้าไป อูยยย... กว่าจะจำได้หมด

แต่สมัยใหม่นี่ เค้าเลิกให้เด็กนักเรียนท่องอาขยานกันแล้วมั้งครับ เค้าหาว่ามันบ้าบอคอแตก โง่เง่าเต่าตุ่น ไม่ทันสมัยอะไรไปโน่น มันต้องเรียนแบบเข้าใจ Learning by Doing ถึงจะเท่ ถึงจะเข้าใจถ่องแท้
แล้วมันเรียนมันสอนกันยังไงไม่รู้ จบปริญญาตรีกันออกมา โกว่ามันก็ฟายๆ ซะตั้งเยอะ ไม่เห็นจะทำ 5 อะไรเป็น
โกไม่ได้ว่าใครนะจ๊ะ แต่กำลังด่าระบบการศึกษาของประเทศไทยอยู่ ถ้าอยากให้บอกว่าจะด่าใครซักคน โกอยากด่ารัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการทุกคน ถอยหลังไป 7-8 คนก็ได้

สมัยก่อนโน้น ครูถือไม้เรียวยาวเป็นวา โกเคยโดนครูตีเพราะไม่ส่งงานหัตถกรรมหนนึง เนื้อแตกเลยขอบอก
แอบด่าพ่อล่อแม่ครูไป 3-4 วัน เพราะนั่งลงทีไรมันเจ็บแปล๊บทุกที เอาแผลไปฟ้องที่บ้านแต่ก็ไม่เห็นมีใครว่าอะไร
ไทยเรามีคำพังเพยอยู่ว่า “รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี” โกเชื่อสนิทใจว่ามันถูกต้อง แต่เนื่องจากฝรั่งมันไม่ตีลูกเหมือนคนเอเซีย
คนไทยก็เลยเดินตามก้นฝรั่งต้อยๆไป

แต่การจะตีลูกหรือตีนักเรียน มันก็ต้องมีกระบวนการที่ถูกต้องด้วยนะครับ ไม่ใช่นึกอยากตีก็ตี ตีด้วยอารมณ์ ตีด้วยความโมโห
อันนั้นไม่นับครับ โกเคยเรียกเด็กจะมาตีเพื่อลงโทษ ก่อนจะตีก็ดุด่าว่ากล่าวบอกให้ทราบถึงความผิดของเค้า
สิ่งที่เค้าทำมันจะเกิดโทษอย่างไร เทศนาไปเรื่อยสุดท้ายก็เหนื่อยเพราะพูดมาก เลยไม่ได้ตี แต่ลงโทษอย่างอื่นแทน
โกเกิดมาในชีวิตนี้ถูกแม่ตีบ่อย แต่หลายๆครั้งแม่ก็เปลี่ยนจากตีเป็นสั่งให้คัดลายมือ
ขอโทษที ปัจจุบันลายมือโกสวยขนาดคัดลายมือประกวดได้ พี่ชายเคยทำโทษด้วยการขีดวงกลมให้อยู่ เมื่อยชิบเป๋งเลย..
เคยโดนพ่อตีครั้งเดียวในชีวิต เป็นไข้ไป 3 วัน

สมัยนี้ครูจะตีนักเรียนซักที ต้องทำหนังสือไปขออนุญาตจากกระทรวงก่อนมั้ง กว่าหนังสืออนุญาตจะกลับลงมาถึงโรงเรียน
เด็กก็เรียนจบมหาวิทยาลัยไปแล้ว พอดีไม่ต้องตีก้นมันเลย -ฮา-
เหอๆ โกออกทะเลอีกแล้ว จะพูดเรื่องภาษาไทย ดันไปออกแขกเรื่องตีก้นเด็ก กลับมา กลับมา

ภาษาไทยเราทุกวันนี้ มันแตกกิ่งก้านสาขาออกไปเยอะแยะนะครับ แต่อย่าไปกังวลมาก เขาเป็นแฟชั่น
หมายความว่ามันก็จะมาเที่ยวประเดี๋ยวประด๋าว แล้วมันก็จะหายไปตามยุคสมัย
ประเด็นคือเราต้องระวังรักษาแก่นของภาษาไทยของเราเอาไว้ให้ดี อย่าให้มันผิดเพี้ยนไป ไม่งั้นจะไม่มีภาษาให้พูดกัน

โกมีบทท่องจำสมัยโกเป็นเด็กมาฝากนะจ๊ะ คุณพ่อคุณแม่กรุณาคัดเอาไปฝากคุณลูก หัดท่องกันเข้าไว้
จะได้เขียนหนังสือไม่ผิดเหมือนพ่อแม่ตัวเอง -ฮา- อีกที
อาขยานบทนี้ เป็นเรื่องคำไทยที่ใช้ “บัน” อื่นๆนอกเหนือจากนี้ต้องใช้ “บรร” ทั้งหมด

บันดาลลงบันได บันทึกให้ดูจงดี
รื่นเริงบันเทิงมี บันลือลั่นสนั่นดัง
บันโดยบันโหยไห้ บันเหินไปจากรวงรัง
บันทึกถึงความหลัง บันเดินนั่งนอนบันดล
บันกวดเอาลวดรัด บันจวบจัดตกแต่งตน
คำบันนั้นฉงน ระวังปนกับรอหัน

ต่อมาเป็นเรื่องของ สระไอ มีไม้ม้วนกับไม้มลาย อาขยานบทนี้สอนถึงคำไทยที่ใช้ไม้ม้วนทั้งหมดครับ

ผู้ใหญ่หาผ้าใหม่ ให้สะใภ้ใช้คล้องคอ
ใฝ่ใจเอาใส่ห่อ มิหลงใหลใครขอดู
จะใคร่ลงเรือใบ ดูน้ำใสและปลาปู
สิ่งใดอยู่ในตู้ มิใช่อยู่ใต้ตั่งเตียง
บ้าใบ้ถือใยบัว หูตามัวมาใกล้เคียง
เล่าท่องอย่าละเลี่ยง ยี่สิบม้วนจำจงดี

สุดท้ายของวันนี้ ว่าด้วยคำไทยที่ใช้ จ.จาน เป็นตัวสะกด อันนี้สมัยใหม่แล้วแต่ก็ดีนะครับ โกก็ไม่ทราบว่าใครเป็นผู้แต่ง
ขออนุญาตเอามาเผยแพร่ก็แล้วกันนะครัย

ตำรวจตรวจคนเท็จ เสร็จสำเร็จระเห็จไป
สมเด็จเสด็จไหน ตรวจตราไวดุจนายงาน
อำนาจอาจบำเหน็จ จรวดระเห็จเผด็จการ
ฉกาจรังเกียจวาน คนเกียจคร้านไม่สู้ดี
แก้วเก็จทำเก่งกาจ ประดุจชาติทรพี
โสรจสรงลงวารี กำเหน็จนี้ใช้ตัว จ.

ขอบคุณที่รักภาษาไทยนะจ๊ะ
โก
ปล. เขียนเอาไว้ที่บล๊อคอื่น ตั้งแต่เมื่อ 16 กพ.53