หน้าเว็บ

วันอังคารที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2556

น้ำใจเล็กน้อย


วันหนึ่งเมื่อสมัยยังทำงานอยู่ที่โรงแรมบนเกาะเล็กๆ ที่ภูเก็ต มีหัวหน้าแผนกผู้หญิงคนนึงมาปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องการขนของ ขนสัมภาระในการทำงานลงไปที่เกาะ

โรงแรมเราอยู่บนเกาะไงครับ เวลาจะไปทำงานก็ต้องลงเรือ ขนกันไปทั้งคนทั้งของ
เกาะเล็กๆ ไม่ได้ใหญ่โตเหมือนเกาะพีพี. พนักงานก็ไปเช้าเย็นกลับ ทำงานวันละ 3 รอบเหมือนโรงแรมบนฝั่งทุกประการ
ขอบคุณภาพจาก https://sites.google.com/site/c5530505215/khxmul-kar-dein-thang
คุณหัวหน้าแผนกเธอมาปรึกษาว่า เธอไม่ค่อยจะได้รับความร่วมมือจากเหล่าคนสวน เวลาที่ต้องการให้คนสวนช่วยยกของลงเรือไปเกาะ หรือเวลาที่ต้องการขนของจากเกาะมาขึ้นฝั่ง (ไม่เห็นเหมือนเวลาที่โกเรียกใช้เลย)

555 ปัญหาโลกแตก หรือจะเป็นหาเส้นผมบังภูเขาก็ไม่รู้.
โกก็แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องถามน้องเค้าไปว่า "อ้าว ทำไมเขาถึงจะไม่ช่วยล่ะครับ ในเมื่อมันเป็นหน้าที่ของเขาอยู่แล้ว? ว่าแต่คุณหัวหน้าไปพูดกับเขายังไงล่ะ?"
"หนูก็เรียกเขาธรรมดาๆนี่แหละ แต่ไม่เห็นเค้าอยากจะมา"

ต้องบอกเล่ากันก่อนว่า การเรียกให้คนมาหาเรา มันมีหลายแบบ ตามความถนัดและธรรมชาติของแต่ละคน มีตั้งแต่ คุณครับๆ น้องครับๆ น้องๆ เฮ้ๆ เฮ้ยๆ หยาบคายลงไปเรื่อยๆ จนกระทั้งบางคนผิวปากเรียก หรือจุ๊ปากเหมือนเรียกหมาที่บ้านก็มี

แล้วที่โกถามคุณหัวหน้าแผนกด้วยคำถามที่สอง ก็เพราะรู้อยู่แล้วว่าคุณหัวหน้าแกออกจะเป็นสาวสวยที่ติดจะห้าวๆ อยู่โดยธรรมชาติ พูดจาโผงผางไม่ค่อยจะเกรงใจใคร เวลาคุณเธอเรียกใช้งานคนอื่น ก็จะออกแนวมะนาวไม่มีน้ำนั่นแหละครับ แต่ใจจริงไม่มีอะไรหรอก

โกก็เลยบอกคุณเธอไปว่า "เวลาเราเรียกใช้งานคน ก็พูดจากกับเขาดีๆ เพราะๆ หน่อยสิครับ อย่าไปจิกใช้เขา เพียงเพราะเห็นว่าเขาเป็นคนสวน หรือเห็นว่ามันเป็นหน้าที่ที่เขาจะต้องทำ"

"เคยเรียนเรื่องโคนันทวิศาลมั้ย?" โกถาม น้องเขาก็บอกว่าเคย
ก็นั่นแหละ เรียนมาแล้วรู้แล้ว ก็หัดเอามาใช้ให้เกิดประโยชน์กับตัวเองบ้าง
คนเรามันก็เหมือนกันทุกคนนั่นแหละนะ อยากได้ยิน อยากให้คนอื่นพูดดีๆ เพราะกับตัวเอง
แต่พอจะพูดกับคนอื่นแล้วทำไมลืมทุกที

แล้วเวลาโกเรียกใช้งานคนสวน โกเรียกเขาว่าน้องทุกคำ พูดกับเขาดีๆ ตบหลังตบไหล่เขาด้วย
แต่คุณหัวหน้าเป็นผู้หญิงไม่ต้องทำยังงั้นก็ได้
แล้วอีกเรื่องที่สำคัญกว่า ถึงหน้าเทศกาล ขนมนมเนย เหล้ายาปลาปิ้งเคยส่งไปบรรณาการเอาใจเขาบ้างรึเปล่าครับ?
คุณน้องเธอก็เถียงว่า "หนูไม่ได้เงินเดือนเยอะเหมือนพี่นี่"
ก็นี่แหละ มีน้อยก็ให้น้อย แต่มีมากก็ไม่ได้หมายความว่าต้องให้มากนะครับ
ขนมปังปี๊บนึง ปีใหม่ก็เหล้าซักขวด ก็โอเคมากแล้ว คุณน้องก็เลยเงียบไป
หวังว่าจะรับเอาไปพิจารณา

บรรดาผู้ที่มีอำนาจชี้นิ้วสั่งการทั้งหลายก็ตะหนักถึงเรื่องแบบนี้บ้างนะครับ
น้ำใจเล็กๆน้อยๆ ไม่ได้ทำให้กระเป๋าท่านฉีกขาดหรอกครับ
แต่สามารถช่วยสร้างสัมพันธภาพอันดี กับลูกน้องคนงานของท่านได้ครับ.

ปล.1
ปัจจุบันโรงแรมแห่งนี้ได้ปิดกิจการไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เสียดายจัง

ปล.2
ขอบคุณภาพจาก www.softbankthai.com